De regel komt van de Nederlandse hoogleraar stedelijk groen Cecil Konijnendijk en gaat uit van drie simpele uitgangspunten:
• 3 bomen zichtbaar vanuit elk huis;
• 30 procent boomkroonbedekking in iedere wijk;
• en maximaal 300 meter lopen naar een stuk publiek groen.
Maar zo simpel als het klinkt, zo complex is het in de praktijk. Zeker als je de regel wil gebruiken in bijvoorbeeld een Digital Twin, of bij het vergelijken van de bestaande situatie met een ontwerp voor herinrichting. Er komen allerlei aannames en instellingen bij kijken en die worden ook nog eens verschillend geïnterpreteerd door gemeenten, adviesbureaus en andere partijen. Soms worden er zelfs afgeleiden van de regel opgesteld, die beter passen bij lokale ambities of omgevingsvisies.
Wij zijn met GAES in de eerste ‘3’ van de regel gedoken omdat een opdrachtgever daar vragen over had. Want: wat betekent het eigenlijk om drie bomen te kunnen zien? Hoe ver mag die boom dan staan? Vanuit welke hoek moet je kijken? En telt één grote, monumentale boom misschien wel zwaarder dan drie jonge bomen? In ons model hebben we nu inzichtelijk gemaakt of je vanuit een raam één, twee of drie bomen kunt zien (zie onderstaande foto). Zo brengen we nét wat meer nuance aan en wordt het model ook beter bruikbaar voor gesprekken over kwaliteit en beleving.
Op deze manier blijven we onze modellen steeds verder verrijken. Want achter die drie simpele getallen schuilt iets veel groters: de waarde van groen voor gezondheid, leefbaarheid en klimaat. Door dat zichtbaar te maken, kunnen we bij GAES onze klanten helpen om de juiste keuzes te maken voor een groenere, gezondere leefomgeving.
